گوش کن اکنون صدایی را که نیست
‎حرف های آشنایی را که نیست

‎رازهایی را که میگفتم به باد
‎اعتمادِ نابجایی را که نیست

گوش کن در اخرین دیدار ها
رفتن و اندوهِ پایی راکه نیست

‎من تمنّا میکنم پاییز را
‎روزگار باوفایی را که نیست

‎چشمهایم غرق احساسی عجیب
‎این مه آلوداشکهایی را که نیست

‎گوش کن لب های خاموش مرا
‎دردِ اندوه ِ رهایی را که نیست

‎با غمی هرساله عاشق تر شدن
‎ابتدا و انتهایی را که نیست ...
...
ZibaMatn.IR