بهترین راه برای فراموش کردن آدمی که زمانی دوستش داشتید اما فقط درد بر دلتان افزود، این است که هربار یادش افتادید به این فکر کنید که چه خوبی های می توانست در حق تان بکند و نکرد، کجاها باید کنارتان بود و نبود، کدام خوشی هایش را باید با شما قسمت می کرد و نکرد، کجا از دستش برمی آمد و گره از کارتان نگشود، کجاها باید آغوشش را می گشود و پشت کرد، چه وقت هایی باید با هم بودنتان را قدر میدانست اما به زبان زخمتان زد...

اینها را به یاد بیاورید و از او برنجید و بیزار شوید و باز هم ته دلتان امیدوار باشید که به شما زنگ بزند. اما اون زنگ نمی زند. چون بلد است به بهترین شکل ممکن وجهه اجتماعی تان را خرد کند، از هراس اینکه کسی زودتر او را خرد کرده باشد.

آدم های زیادی را دیده ام که از دیدن درون روح آدم هایی که دوستشان دارند به جد پرهیز می کنند. چون نمی خواهند درون خودشان را ببینند. چون اگر درون خود را ببینند سیاهی و عیوبش را هم ممکن است ببینند و حتی ممکن است بخواهند درباره اش با کسی حرف بزنند. آدم هایی که مهر بی شائبه و عشق بدون شرط شما را پس می زنند و رویش اسم مصلحت اندیشی و تعقل و منطقی بودن می گذارند، بدون شک یک جایشان می لنگد. بد هم می لنگد. تا دیر نشده ازشان فاصله بگیرید.
ZibaMatn.IR