می دانی رفیق
دلم برای کودکی هایمان تنگ شده ،
همان زمان که بزرگترین دغدغه ی زندگیمان
ترک خوردن لاک ناخن هایمان بود.
حسرت هایمان در انجام ندادن تکالیف مدرسه خلاصه می شد.
در میان بازی های روزگار بزرگ شدیم و نفهمیدیم کی حسرت هایمان هم با ما بزرگتر شدند.
آهِمان عمیق تر شد.
و دلتنگی هایمان آنقدر وسعت یافت
که دیگر در واژه نمی گنجد.
زهراغفران
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
