وقتی غروب زود می رسد
کسی از جایی دور نِی می زند
و زمزمه ای نزدیکتر، می نشید
جایی میانِ پیچ و تاب موهایم
اما هر چه نگاه می کنم
آنسوی پنجره ، چنارها بی برگ!
سالهاست از فصل کوچ گذشته
ومن در کالبدم جا مانده ام،
حالا گرمایی نیست...سرمایی هم!
دیر زمانی است مهتاب خلوتِ خانه را پُر کرده
مگر نه این که آتش، با آتشی دیگر روشن می شود؟!
پس بیا و این پاییز
واژه های دلنشین بگو
و در بهایش بوسه بخواه!
وقتی غروب زود می رسد
تو را نزدیک تر می خواهم
ZibaMatn.IR
