و تو همان نامه ی عاشقانه ای که هیچ وقت به دستم نمی رسی
وهمان بوسه ی آشنایی که اتفاق نمی افتی
تو همان باران پاییزی هستی که دستم را نمی گیری
وهمان شکوفه ی بهاری که بر کنج لبم نمی نشینی
ولی من به اندازه ی همه نامه های عاشقانه و بوسه های جاودانه و باران های پاییزی و شکوفه های بهاری دوستت دارم..................
حجت اله حبیبی
ZibaMatn.IR