حال دلم خوب نیست...
منم و یک فنجان چای
تکیه داده ام ...
به پشتیِ قدیمیِ قرمز اتاق...
چند بیتی شعر سروده ام
از برق چشمانش...
از سکوت پر از رضایتش...
صدای کلاغ های سرگردان
بر فراز آسمان خانه
خبر از اتفاق غریبی می داد.
اتفاق افتاد...
آن هم چه افتادنی...
همسفر در راه ماند...
من ماندم و هزاران راه نرفته...
..
بهزاد غدیری (شاعر کاشانی)
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
