دنیا برایمان کوچک بود
اما جیب هایمان را برایش بزرگ دوختیم
غرق دریای مال شده ایم و دور از حال...
حالِ خوبِ بندگی...
بنده ای که امیدش معبودی است ابدی...
اما همیشه فراموش می کنیم
پایان این دنیا
آغاز دنیای فراوانی است...
و صدایی که مدام در گوشم زمزمه می شود
حرص نخور کفن جیب ندارد ...
....
....
بهزاد غدیری (شاعر کاشانی)
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
