پاییز نزدیک است؛ با آن هوای عاشقانه ی دونفره اش!
حواس مان باشد
برای آنکه روی برگ های زرد و سرخِ
پاییزی و زیر نم نمِ باران، خیابان های
بلندِ شهر را تنها قدم نزنیم، دستِ
هر کسی را نگیریم و با هر کسی
شانه به شانه پس کوچه های شهر را
پرسه نزنیم. نکند با راه دادنِ یک نفر
به خلوت و تنهایی مان؛ خودمان را
تنهاتر کنیم. نکند بی هوا،
اولین نم نم باران
پاییزی عاشق مان کند؛
که آن وقت اولین
برف زمستان فارغ مان خواهد کرد!
برای آنکه عشق مان چهار فصلِ سال
را به چشم ببیند؛ باید دلیلی ورای
فرار از تنهایی داشته باشیم!
ZibaMatn.IR