آسمان را دوست دارم و هر چه را که شبیه آن است. هر رنگی را که مثل آبی ارامش بخش باشد، صدای طنین گریه های اسمان که بیاید، غم ها را بشوید و ببرد. مغرور بودن ماه را دوست دارم. درخشان بودن ستاره را و ناهید را که در کنار ماه لبخند می زند.
من حتی آن افسانه قدیمی، عشق خورشید و ماه را هم باور دارم.
من آسمان را و هرچه را که مثل آن دست نیافتنی، ساده و بی ادعا و فریبنده باشد را می پرستم.
شاید زندگی ایمان اوردن به زیبایی همین چیز هایی است که در اطرافمان فراوان است.
از این حرف ها که بگذریم؛ حساب دوستی من و اسمان به سال ها قبل از افرینش من باز می گردد.
ساجده میرحسینی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
