عشق اهورایی


ای باد !
ببر قصه ی تنهایی من را
تا یار بداند
غم رسوایی من را
چون قاصدکی نامه رسان شد
گویم برسان
شعر پریشانی من را
چون یار خیالش شده آسوده ز عشقم
با قافیه ی تلخ بگو راز
شکیبایی من را
من نیز اگر ساکت و سردم
فریاد بزن نوای دلتنگی من را
حیرانم از این روز واز این غربتِ دلگیر
هر شب که نباشی چه کسی رنگ
زند خاطر رویایی من را
هرگز نشود که کس بگیرد
عشقِ من و این خاطره ها را
هیهات که دزدی نتواند برباید
جام دل و این عشق زلیخایی من را
با رقص قلم چرخ زنم بر دل صفحه
تا ثبت کند قصه ی شیدایی من را
حالا که منم با غم هجران و جدایی
حتی که دگر مرگ نگیرد
این عشق اهورایی من را

شعر از
سارا رجب پور
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دلنوشته‌‌ و عاشقانه‌های محسن سلیمی