حتی اگر
فقط برای یک نفر ، عزیز هستی ،
محکم باش ! نگذار فرو بریزی ؛
نگذار،
سایه های ترس و تردید،
مانع از تابیدنِ امیدت شود !
بنشین رو به آینه،
تمام تَرَک ها را خط به خط،
پاک کن از پیشانی ات...!
لب های دوخته ات را بشکاف،
دلت را خالی کن، از آه و اندوه،
بگذار حرف ها بیرون بریزند!
پنجره ها را باز کن !
زندگی را نفس بکش !
دلت را با طراوت آشتی بده !
دوباره جوانه بزن ،
بهار ، همین نزدیکی ها پرسه می زند...
...Saeideh...
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دلنوشته های سوگند....