یه باغچه ی کوچیکیه کنج حیاط قلب من
درخت آرزوی اون بدون برگ و پیرهن

روی تموم شاخه هاش پرنده ها غم می خونن
انگار که از عاقبت باغچه چیزایی می دونن

بیا که فصل این دلم بی تو دیگه خزون شده
دلم می سوزه واسه اون گلی که نصف جون شده

بیا که برف و یخ داره باغچه رو داغون می کنه
طبیعت سبز دل و چه ساده ویرون می کنه

گلها همه یخ زدن و تو ساقه شون خون ندارن
پرنده های این دلم گشنه شونه جون ندارن

خورشید قلب من تویی بیا تا یخ ها آب بشه
به روی دیوار دلم عکس گلت تو قاب باشه

بیا گل عشق و توی باغچه ی قلب من بکار
بیا با هم خط بزنیم روی حروف انتظار


مجید رفیع زاد
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دل نوشته های پاییزی