زلفانت آن سلسله ی ممتدی ست که پای من «مجنون» را به سوی همه کس، همه کس، همه کس، زنجیر است؛ و دلم آن زلال غمناکی ست که جلوه های سوزانت را در بطن همه چیز، همه چیز، همه چیز، نخجیر است.
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.