مگه یادم می ره خانم؟
تو به من زندگی دادی!
تو مثل یه کوه موندی،
پشت مردت ایستادی!
واژه هام پیش وقارت
به گل و سجده نشستن
می بینن تورو کنارم
اونا که مارو شکستن
خورشید منی! با هر صبح
به هوای تو پا می شم!
تو با من باشی، همیشه
فاتح قله ها می شم!
خداروشکر که هستی!
خداروشکر که هستم!
تا تهِ این ابدیت
دستاتو بذار توو دستم!
من به شکرانه ی عشقت
همه دنیارو می بخشم!
هستی و روشنم از تو
عاشقانه می درخشم...
◽شاعر: سیامک عشقعلی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
