در تهرانی ترین حالت تهران
در آن دود و دم
و خفقان
در آن لحظه ی سوت و کور و غمگین
دوستت خواهم داشت
در میان رود سِن
در هیاهوی خنده های بی امان
دوستت خواهم داشت
قدم زنان
در بهشت سن سپاستین
در میان تپه های سبز
و ساحل صدفی
دوستت خواهم داشت
در درون باغ های چارلستون
این بهشتک های زمینی
در جنوب کارولینای
دوستت دارم
و دوستت خواهم داشت
در میان فواره های مرمرین
درختان باشکوه
تپه های صدفی
در آرام ترین اقیانوس ِ
جزایر تاهیتی
ببین چگونه در نگاه نشسته ای!
که هر سو روم
فقط تو را دوست خواهم داشت
ZibaMatn.IR