بسم الله الرحمن الرحیم


عُمری حدیث سایه و بارانِ واژه ام
جغرافیای دَرهَم و طوفانِ واژه ام


بر امتداد عمقِ معمّای بی کسی
تشییع سوت و کورِ خیابانِ واژه ام ​​​​


شمّاطه ی دهانِ ملخ های هَرزه گرد
باور نکرده اند بیابانِ واژه ام


بی اختیار هق هق باور شکسته شد
در چشم نابلد نَمِ پایان​​ واژه ام

آنقدر از نگاه تو دوشیده ام غزل
مثل ردیف و قافیه چوپان واژه ام


پیوسته سمت ریلِ غمت قبله کاشتم
با هر اذان مسافرِ ویران ِ واژه ام


تاول زده کنارِ زمان پایِ انتظار
شاید که آخرین تب و درمانِ واژه ام


سرگیجه دارم از نفسِ بی قرار شب
همراه ردّ پای تو میدانِ واژه ام

با هر مُرور خاطره ی انفجاریت
زخمی ترین بهانه ی اکرانِ واژه ام


خون در رگِ جنازه ی خودکار یخ زده
ساعت شمارِ نبضِ زمستانِ واژه ام



غیر از شعارِ مرگ به دیوار تَن نبود
اعدامِ انقلابیِ طغیانِ واژه ام


دستی بکش به نافِ نُتِ خوابِ پا به ماه
بابایِ سیمِ آخر و میزان واژه ام


✍️ سید هادی محمدی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دکتر سید هادی محمدی