جادوانه می خوانم

جوانه می زند و من ترانه می خوانم
به شوق عطر گلی نوبرانه می خوانم

برای آن که بگیرم سراغی از جانان
دوباره با دل و جان عاشقانه می خوانم

مقیم جنگل و باران و سبزه زارانم
شکوه برگ و بری دانه دانه می خوانم

بگو به این شب دیجور لعنتی از من
در اشتیاق سحر بی بهانه می خوانم

شکیب شام شباویز شهر ویرانم
به جای مرغک بی آشیانه می خوانم

به نور اینهمه فانوس آسمان گاهی
مسیر چلچله را بی نشانه می خوانم

برای خاطره ی هرچه دلبری هایش
به نای خسته خود جاودانه می خوانم

♤♤♤
✍ علی معصومی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
علی معصومی (تعدادی از سروده های بعد از ۱۳۹۹)