در شهادت امام صادق علیه السلام

خریده جان جهان علم بی شمارش را
بهای دانش و گنجینه ی عیارش را

هرآنکه همدم دانشوران دوران شد
شنیده قصه شیرین روزگارش را

چشیده شهد حلاوت کسیکه میداند
نشان عطر گل و باغ لاله زارش را

دلیکه آیه صدق و صفا و زیبائیست
به سر نهاده اگر دولت قرارش را-

کنار جعفر صادق نشسته عمری را
کسی که دیده تب و تاب انتظارش را

شرنگ جام بلای دوانقی ای وای...
تکیده برگ و بر قامت نزارش را

میان مصرع یا عُدَّتی... به لب دارد
برای حضرت حق درد بی شمارش را

بقیع و اینهمه غربت؟! خدای خوبیها!
بهانه کرده ام امشب سر مزارش را

♤♤♤
✍ علی معصومی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
علی معصومی (تعدادی از سروده های بعد از ۱۳۹۹)