فکر کن اگر خدا مرده بود
چه بی انتها
جهان و مردمانش بی سرانجام ؛ شبیه مسافران قطاری که لوکوموتیورانش مرده است و مسافران بیخیال دارند به فکر فردا باهم دنیا را با خنده هاشان لبریز می کنند
می دانی عزیز ! تنهایی آدم آنقدر بزرگ است فقط فکر به وجود خالقی بی همتا آن را پر می کند و خواستن از معبودی که حتا نبخشد هم چون می توانیم از او بخواهیم کیف می کنیم و ما رابس است
وای چه ترسناک می شد شوکت این کهکشان و این همه حقارت ما اگر یکی در ما نبود که دلمان به او قرص باشد
و چه خوب که نمیمیرد
و چه خوب که هست
و چه خوب که می توانیم بخوانیم اش

و ما چه مخلوقات غریبی هستیم
در نیاز ؛ ناز می کشیم
ZibaMatn.IR