شده چون ماه شب روی تو عشقم
دو شمشیرست دو ابروی تو عشقم
قامت خورشید کنارت خمیده ست
بس که بلندست شب موی تو عشقم
گرچه صد بار مرا پس زده ای چشمانت
می کشد مرا باز سوی تو عشقم
چه شود ساخت از قلب مریض وقتی
گل ببندند به گیسوی تو عشقم
ای ماه تر از ماه کجایی که بدانی ؟
مثل پلنگ آمده ام سوی تو عشقم
ZibaMatn.IR