متن ماه شب

شب شکست آینه در چشم مهتاب امشب
می‌چکد خون غزل از ریشه مضراب امشب

پنجه‌ی پیچک پاییز به تاراج گل است
می‌رود قافله‌ی عمر به شتاب امشب

تار مویی است میان من و دیوانگی‌ام
می‌کشد سلسله را شیفته در تاب امشب

صد هزاران گره از زلف پریشان باز است
می‌شود...

کاش جای ماه بودم
انگشت نمای هر شب تو

در چشمِ تو، انعکاسِ ماهِ تابان،
شبِ تار، روشن از نورِ نگاهِ تو یارِ جان.

در تاریکی شب، نغمه ی عشق می خواند،
بر پل چوبی، دل از غم رها می ماند.
ماه، همچون نگینی درخشان در ظلمات،
بر آبِ روان، نقوشی سیمین می کِشد.
نسیم شبانگاهی، راز دل را می برد،
به گوشِ ماه می رساند، این نغمه ی درد.
ستاره ها در آسمان،...

بر پهنه ی نیلی شب، ماه نقره گون تابان شد
بر نی زاران خفته، نوری از خود بر افشان شد
رخ چون مرواریدش، در دل شب نور افشاند
بر جان و دل من، شور و شوقی بی کران شد
ماه تمام، در آسمان، همچون رویایی زیبا
در دل شب، چون...

از میانِ نی زارانِ انبوه
نورِ ماه، به من تابیده

هر کجا که نگاهم می چرخد
تصویرِ تو در خیالم، تابیده

ماه در آسمان، همچون رخِ تو
در میانِ ستارگان، تنها درخشیده

نورِ تو در دلِ شب تار، تابیده
مانندِ نسیمی، بر گل ها وزیده

موجِ نور در نی ها،...

ماه در شبِ تار، رخ نموده
نورِ خود بر جهان، تابیده

شده چون ماه شب روی تو عشقم
دو شمشیرست دو ابروی تو عشقم

قامت خورشید کنارت خمیده ست
بس که بلندست شب موی تو عشقم

گرچه صد بار مرا پس زده ای چشمانت
می کشد مرا باز سوی تو عشقم


چه شود ساخت از قلب مریض وقتی
گل ببندند به...

رخ نمایان کن و این ماه شب تابانم باش
جانم باش