بی تو از خود دورم
بی تو
بیگانه ترین مردم شهر
گر نیایی اینک
گر نباشی یارم
نیست تا مرز جنونم راهی
نگهم حزن آلود
می نوازد
حوالی غروب
نت به نت
آمدنت را ای دوست !
و دلم
کرده خیالش را خوش
به تو و خاطره ات
که تو شاید روزی
بنشینی کنارش
و بگویی به فریاد بلند
به گل و سبزه و آب
به درختان پر از میوه باغ
که تو را من ای دوست !
دوست میدارمت و پای دلت می مانم
بادصبا
ZibaMatn.IR