پاییز وبرگ ریزان ؛گلدان های کنارپرچینِ
خانه ی قدیمی؛ سکوت مطلق محله ؛
همه نبودت را به رخ می کشند جان لحظه ها..
وجودت زمانی پاییزرا برایم بهارانه می کرد؛
گلدان هاباطراوت وشادابی آبیاری می شدند
شکوفه می زدند با وجودپرزمهرت ..
هیاهوی وشلوغی حضورت روح میداد
به جان دلِ خانه ؛اما اکنون که نیستی
نشانی ات را ازپس کوچه های غربت
پاییزمی گیرم تا شاید بیابم ردت را؛
شاید...
زهرا زمانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
