من چه هستم
شعری غمگین،
زخمه ای حزن انگیز بر سه تار،
یا که آوازی غمین.
نکند قطره اشک بی قراری های شبانه
که از چشم مردی تنها در سکوت می چکد.
من چه هستم
ناله ای از دل بی قرار،
آهی جهان سوز،
یا که اندوه چشم به راهی منتظر یار.
نکند تصنیفی اندوهگین با صدای غم گرفته در شور؟
به گمانم روحی بی قرارم
در کالبد تن
علی پورزارع «هیچ»
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
