رمانم بگو

در سایه های پرده های تاریک شب، نگاهم به او معلق شد.
خیره شدم در این غریبه ای که از هیچ کجا آمده بود.
مانند یک قطره نور در اقیانوسی از گمراهی، در قلبم نقش برداشت.
احساسی عجیب و غریب، همزمان ترس و شور بر احساسم غلبه کرد.
چه بود که مرا به اینجا کشید؟
او با چشمانی پر از راز و رمز، با لبخندی معصوم و خیره کننده،
در سکوتی آرام، به سمتم نگاه می کرد
. نگاهی که همه چیز را تغییر داد
. هیچ کلمه ای لازم نبود
. گفتار او در دل شب چنان زیبا و فریبنده بود که هر کلمه ای که از دهانم خارج می شد
، در مقابل او خجالت می کشید.
در این شبی تاریک و با یک غریبه عشق برخاست
. یک عشقی که همه مرزها و محدودیت ها را بشکند و درونمان را به مدارهای ناشناختهی بکشاند.
آیا این عشق تنها یک لحظه ی ممنوعه بود؟
یا می توانست آغازی باشد برای یک داستان عاشقانه گوشه نشین و پر از سرنوشت؟
با خیال بسته و قلبی پر از امید، قدمی به سمت او نهادم
. شاید گام اول در این سفر ماجراجویانه بود. شاید همه چیز از آنجا شروع شده بود.
با همان لبخندی معصوم و خیره کننده،
او من را به دنیایی ناشناخته رهنمون کرد.
یک رمان زیبا و پر از عشق و راز، آغاز شد.

عزیز حسینی

۱۴۰۲/۷/۲۳
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
عزیزحسینی