فردایی که داری
امان از چشم زیبایی که داری
فغان از موج دریایی که داری
بخوان با نغمه شوریده خود
برایم انچه از نایی که داری
بگیران شعله شعله خرمنم را
به ترفند تماشائی که داری
تمام کوچه می رقصد گمانم
به گیسوی چلیپایی که داری
نمیدانم تو هم میدانی؟ یا نه
دلاشوبم از امایی که داری
خیابان در خیابان قصه ات را
بخوان با بغض تنهایی که داری
همین امروز شاید وقت تنگست
بگو از هرچه فردایی که داری
مرا یکبار دیگر همسفر باش!
تو آهو بره با پایی که داری
کابل-افغانستان
✍ علی معصومی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
