این منم تازه ترین فاجعه ازمحضرِ عشق
که نشستم به عزاداری خاکسترِ عشق
بشکند آینه ایکاش ، که مشغولم کرد
به خودآرایی هرروزِ ملال آور عشق
به تماشای تو مشغول شدم یادم رفت
که سلامی کنم ای دختر نیلوفر عشق
خاطرات من وُ تو هرچه که بود عشق نبود
خط بزن اسم مرا زودتراز دفتر عشق...
تا کی از چشم تو احساس گدایی کنم؟ آه
خسته ام خسته ازاین خواهشِ شرم آور عشق
مهربانیِ تو ازعشق نبود؛ از هوس است
دایه هرگز نتواندکه شود مادر عشق...
عشق شاید که فقط خواستنِ ِیکطرفه ست
دونفر رد نشود پیش هم از معبر عشق
تو اگر مدعیِ عشق حقیقی هستی
که دگر فاتحه واجب شده بر پیکر عشق
به خداوند قسم میخورم عاشق نشوم
مثل پروانه اگر هم بشوی مظهر عشق
از تو دل میکنم ای آینه حسرت من!
اگراشکم بگذارد که شود باور عشق!
میروم تاکه به اکراه نگاهم نکنی
میروم تا برسد مشتری دیگر عشق!
این گل لاله ی آفت زده تقدیم تو باد
آخرین هدیه من بود ،گل پرپرِ عشق
بهزاد غدیری
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
