توی جاده تک و تنها یه مسافر توی شب ها!
کوله بار غم رو دوشش صد هزار قصه تو گوشش
نمیدونم که کجا بود نمیدونم که کجا رفت!
رو تنش گرد مصیبت توی مرداب حقیقت
طعم تلخ یه جدایی اونو با غم داده عادت!
نمیدونم که کجا بود نمیدونم که کجا رفت…
فقط اینجا رو نمی خواست بی صدای بی صدا رفت…
_برشی از ترانه
ZibaMatn.IR