دگر دربند نیستند ،خاطراتت در افکارم مثل باران باریدم و رها کردم خاطرات تلخت را
روزگار با وجدان باش و ب دنیا بگو بر ما چه گذشت.. بگو درد را آرام آرام با جان مزه کردیم تلخ بود و باز این تلخی درد …….
