متن آزادگی روح

عشق می‌آید؛/  دل پرواز می‌کند؛/  شور می‌بارد؛/  شوق آواز می‌کند؛/  فریاد می‌زند:/ وه! عجب حالی!/  پوست می‌درَد از خوشحالی.../  نفسی شاد؛/  تنفسی آزاد،/  موجِ وجودت را،/  تا اوج رها،/  پرواز می‌دهد.../  ناگاه.../  با یک تپش؛ با یک تکان،/  فرو می‌ریزد قلب یک رویا.../  تو می‌مانی و حیرانی؛/  و چشمانی، مخمور...

آدمی را بود قدرِ جان، مهربان
دل ز کینه تهی، از صفا بی‌کران

آن که روحش بزرگ است، آزاده است
دل ز زخمِ حسد‌ها، فراغت‌شده است

عقده کم دارد و معرفت بیش‌تر
رهروِ عشق و پاکی‌ست، بی‌کینه‌سر

لیک امان از دل تنگ و زهرآگهان
آن که با بغض، سازد هزار...

من בخترے هستم کـہ بر روے اسب سیاهش مے نشینـב
و مے تازב
و بـہ شجاعتش مے بالـב
با پیراهن گلـבارش مے رقصـב
و پاے مے کوبـב
وبـہ همسرش مے بالـב..

با مشکلات مے جنگـב
و رو ب روے בشمنش مے ایستـב
با زنـבگانے مے سازב
از تو؋ـاט ها نمے...