زن، آخرین واژه‌ی بهشت است که بر لبان خداوند جاری شد، آخرین شعاع از نوری که در دست‌های آفرینش جا ماند، راز سر به مُهری که زمین هنوز برای درکش، خام است. او نه فقط انعکاسی از بهشت، که خود، بهشتی بی‌انتهاست؛ با چشمانی که شب را به ستایشِ روشنایی...
آه ای عشق! ای پرنده ی سرکش که بر شاخسارِ دلم می نشینی و مانند خاطره ای در ذهنم بیدار می مانی تو لبخندی رنگارنگی تو آن الهه ای که گُل های وحشی در دست داری تو آن درختی که در حصارِ جانِ من غریبی نه پرستویی و نه آوازی...
الهه عشق به انسانها آموخت که عاشقانه زندگی کنند و با پیوند همیشه پایداری که سوگندش را در قلبهایشان جاودانه کرده اند به هم در آمیزند و یکی شوند،چه شادمانه است تکرار فریاد گونه ی این قسم!
عزیزم از وقتی خانه عشقت پناهگاه خستگی ام شد اندیشیدم که الهه عشق بهترین را نصیب من کرده است. سالروز تولدت را که قشنگترین روز زندگی ام است تبریک میگویم.
