دوشنبه , ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
شب بنفش نگاهتبه روز روزنه ی منهوای سرد دل توبه روی شاد دل مندلم عجیب گرفته استبه وقت مغرب اشراقبود که قطره ی اشکیچکد به روزن این باغهوا، هوای بهار استدر این بنفشه ی الهامزمین، زمین خیال استزمان، زمانه ی ایهام.......
گفتی هر عشق بهایی داردو من تمامم را گذاشتم! ️️️...
عده ای در اطرافتان هستندکه بیهوده به آنها بها داده ایدو در مقابل ؛عده ای را نادیده گرفته ایدکه دیر قدرشان را خواهید دانست......
قدر ڪسے بدانڪه بداند ، بهاے عشق......️️️...
دوستت دارمبهایش هر چه هستروی چشمانم...
