بیو سرشار

احساس، به جامِ نگهِ «تو»، دارم؛

پیوسته از این حسّ صفا سرشارم!

آیا که شود، باز بیایی پیشم؛

تا بنگری احساسِ دلِ بیمارم؟

‌‌‌‌‌‌وجودم
از تمنای تو سرشار است

سرشار از هیچ شده ام بی تو!
پای ماندنم دیگر
سخت می لرزد...