چهارشنبه , ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
مثل تاجی به سرم مینهمت دلبر جان تو بلایی و چه زیبا به سرم می آیی...
من یک زنم!مهمان نوازم اما مهمانپذیر نیستم...زاده شده ام تا اقامتگاه ابدی مردی باشمکه نام کوچکم را بستایدو نام خانوادگی اش تاج برسرم بگذارد!قد و قامتش سپربلایم باشدو دست هایشسردی و گرمی روزگار رااز صورتم بشوید!آری من زنم !مهمانپذیر نیستم .......
تو رفته ای که عشق من از سر به در کنیمن مانده ام که عشق تو را تاج سر کنم...
