پرورش می یابد از: قلبِ گلستان، بوی ناب؛ می کند رفعِ صداع از جان، نمِ پاکِ گلاب؛ نیست هرگز باعثِ دردِ سری، فرزندِ نیک؛ سرفِرازی می دمد، از کوششِ دلبندِ نیک. برشی از یک مثنوی تعلیمی_تمثیلی