پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
صبح رخ داده که باور کند این دل،شاید پشت تاریکی ما هم،سحری می آید...
فتح کن اقصای دل را،با نگاهت بی کلامسایه ی عشق تو بر اقلیم جانم مستدام...
در بزنگاه ِ پُتک ِ ثانیه هاساقدوش ِ دقایقم بودیمن عروسی ، که بختش اما خوابگاهی ای کاش ، عاشقم بودی ......
