شعر درباره ی شهادت امام حسین(ع)

(اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یٰا اَبٰاعَبْدِاللّٰهِ الْحُسَیْن)

«مُحــــرّم»

یارب چرا که شیعه، سیه‌پوش و مضطر است
این ویل‌ و وا ز چیست که در کوی و معبر است؟

این شیون و فغان که به هفت آسمان رسد
در ماجرای کیست که چون روز محشر است؟

این آهِ جان‌گداز، که سوزد تن جهان...

(اَلسّلامُ عَلَیْکَ یٰا اَبٰاعَبْدِاللّٰهِ الْحُسَیْن)

«حی علی العزا»

ماه مُحرّم آمد و حیّ علَی العَزا
بر نیزه‌ می‌رود سرِ سالار نینوا

آن سر، که هست سَرور آزادگانِ دهر
با تیغ کین جدا بشود از تن از قفا

چون زیر بار ظلم یزید و متابعین
هرگز نرفت زاده‌ی زهرا و مرتضا...

(اَلسّلامُ عَلَیْکَ یا اَبٰاعَبْدِاللّٰهِ الْحُسیْن)

«آوای عطش»

باز آوای غم انگیز عزا آید به گوش
این صفیر درد، از عرش عُلا آید به گوش

آمده ماهِ مُحرّم، ماه سوز و اشک و آه
ماه سرهایی که شد از تن جدا آید به گوش

بانگ «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنصُرْنی» از سوی...