بسمه تعالی درِ دل را برای غمگساری ، با نوا وا کن مُهیّا شو برای گریه ، قفلِ سینه را وا کن سرِ این نافه را پیشِ غزالانِ زمان بگشا به دل های پر از خون ، حرفِ آن درد آشنا وا کن گرانی میکند آن بند ، بر بالِ...
بسمه تعالی نمی گوید سخن وقتی که نادان نزدِ دانا هست بشوید دست از جانش حباب آنجا که دریا هست ز حیرت غرق در خواب ست هر چشمی که می بیند به نادانی کند اقرار انسانی که دانا هست شبی از شوقِ بال افشانیِ پروانه روشن شد که عاشق در...
مشت می کوبم بر در پنجه می سایم بر پنجره ها من دچار خفقانم، خفقان من به تنگ آمده ام از همه چیز بگذارید هواری بزنم آی! با شما هستم این درها را باز کنید من به دنبال فضایی می گردم لب بامی سر کوهی دل صحرایی که در آن...
