بیقرارم ودر تردید درخیال شهر توام برچشمهایت خیره میشوم و بوسه میزنم برلبهایت ماه من پشت ابرهاست و تن خسته من هی میشود فرسوده تراز خیال بافی آخرعزیز من مگر نشنیده ای که می گویند ماه پشت ابر باقی نمیماند
رویایی درسردارم لباسش را باید خیاطی بدوزد که عاشقی بلد باشد میخواهم درشهرعاشقی به تن کنم شهری خیلی دورتر از اینجا دیوارهایش پرازنقاشیهای وفا،صداقت، مهربانی، انسانیت و .. شاید نیمه گم شده ام را پیدا کنم عجب حکایتی دارد دل من با تافته های جدا بافته اش
دختر چشم آبی با موهای طلایی دنبالت میگردم تو شب های مهتابی. ملکه زیبایی پریای شهر خیالی می دونم بت نمی رسم تو فقط یه رویایی❤️
