جمعه , ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
در عزایی کهماه طبل عزا شودملائک نوحه می خوانندستارگان سینه می زنندو ابرها می گریندکهکشان ها بیرق و کتل رابر فراز آسمان هابه اهتزاز در می آورندبه خورشید خبر دهیدصبح فردابا شال عزایش طلوع کندچون تمام عالمکربلا شده استمجید رفیع زاد...
مبادا اشتباه کنینماز آیات بخوانی !کسوف در ماه محرماتفاق نمی افتدآن هاله ی سیاهی که می بینیشال عزایی استکه خورشید به سر کردهدر عزای حسین (ع )مجید رفیع زاد...
پرسیدم : از حلال ماه ، چرا قامتت خم است ؟آهی کشید و گفت : که ماه محرم است .گفتم : که چیست محرم ؟با ناله گفت : ماه عزای اشرف اولاد آدم است . فانوس اشک هایتان را روشن کنیدکه ماه غریبی شهید نینوا آمده است...
شال ماتمت آبرو به من دادموج پرچمت دل را داده بر بادقصه ی غمت دریای نگاهماسم اعظمت از لبم نیفتادتویی که جلوه تا بی کرونه داریتو سینه ی من فقط تو خونه داریقد تموم عالم دیوونه داریارباب خوبم ماه عزات رو عشقهارباب خوبم سینه زنات رو عشقهارباب خوبم کرب و بلات رو عشقهارباب خوبم پرچم سیاهت رو عشقهوای دلم بی سر و سامونهماتمت درد بی درمونهارباب خوبم کرب و بلات رو عشقهارباب خوبم سینه زنات رو عشقهارباب خوبم پرچم سیاهت رو عشقهب...
دوباره ماه محرم دوباره بوی حسین(ع)دوباره نوشش می از سر سبوی حسین(ع)دوباره ماه تاثر دوباره ماه عزادوباره سینه زدن در میان کوی حسین(ع) دوباره شهر بپوشد به تن لباس سیاهرواج هیئت و مسجد ز آبروی حسین(ع)...
ماه محرّم آمد و گریان شدم حسینتا که هلال ماه عزایت حلول کرددل بیقرار و بی سرو سامان شدم حسیناین سفره های روضه پر از رزق و برکت استشکر خدا دو مرتبه مهمان شدم حسین...
محرم آمد و ماه عزا شدمه جانبازی خون خدا شدجوانمردان عالم را بگوییددوباره شور عاشورا به پا شد...
دل بی تاب اومده چشم پر از آب اومدهاومده ماه عزا لشکر ارباب اومدهلشکر مشکی پوشان سینه زنان اربابشب همه شب می خونم نوحه برای اربابجان آقا سن قربان آقا...
