جمعه , ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
شال ماتمت آبرو به من دادموج پرچمت دل را داده بر بادقصه ی غمت دریای نگاهماسم اعظمت از لبم نیفتادتویی که جلوه تا بی کرونه داریتو سینه ی من فقط تو خونه داریقد تموم عالم دیوونه داریارباب خوبم ماه عزات رو عشقهارباب خوبم سینه زنات رو عشقهارباب خوبم کرب و بلات رو عشقهارباب خوبم پرچم سیاهت رو عشقهوای دلم بی سر و سامونهماتمت درد بی درمونهارباب خوبم کرب و بلات رو عشقهارباب خوبم سینه زنات رو عشقهارباب خوبم پرچم سیاهت رو عشقهب...
هرچه گفتیم جز حکایت دوست در همه عمر از آن پشیمانیم /ما از تو به غیر تو نداریم تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده /صد بار اگر علقمه را فتح کنم هر بار دوباره تشنه برمیگردم/ کس پیش تو دم ز زور بازو نزند کو آنکه مقابل او زانو نزند/لب تشنه ز علقمه گذشتی آری دریا به رودخانه رو نزند...
ما با تو اومدیم که آخرش برات بمیریمفقط تویی امیر و ما فدایی امیریمما اومدیم و دست خالی از درت نمیریمباید تقاص خون اکبر و بگیریممن دختر شاه خیبر شکنممن آینه زهرا و حسنماون کس که برا تو میمیره منماذن بده که خقمو بگیرماشاره کن خودم برات می میرم...
تو خیمه هنوز من سر لشکرتمبی تاب لب خشک اصغرتممن خواهرتم جای مادرتم...
من کجا در بین خون و خاک دنبالت بگردمآمدم تا دور جسمِ بی پر و بالت بگردمپا به پای من آمدندمی آمدم و میزدندآواره شدم وای حسینای شاه کفنت کوعقیق یمنت کوبگو پیروهنت کوتنت کو...
ابالفضلِ با وفا؛ علمدار لشکرم ●♪♫مه هاشمی نسب؛ امیرِ دلاورم ●♪♫شاه با وفایی و شهید کربلایی و شاهدِ بزمِ مایی و ●♪♫شمعِ خدا نمایی و شورش سینه هایی؛ یا ابالفضل… ابالفضل… ●♪♫ابالفضلِ با وفا؛ علمدار لشکرم ●♪♫مه هاشمی نسب؛ امیرِ دلاورم ●♪♫چشمِ دلگشایی و ●♪♫چشمه ی نینوایی و بارش نوحه هایی و… ●♪♫چهره ی دلربایی و ●♪♫چاره ی درد مایی و برق شیر گیری و ●♪♫بنده بی نظیری و به عاشقان امیری و ●♪♫...
گل امید آسمونکه شده قامتت کمونتویی شادیه خونمونمادر بمونشده کاره شبونمونناله و آه و اشک و خونتا نشه تیره آسمونمادر بمونهنوزم این سؤاله برام که سیلی توی کوچه چی بودهنوزم این سؤاله برام چرا شده صورت تو کبودهمیشه پیش چشممه خاطرات یه خونه پُر دودشب تا صبح بی خوابیمی سوزی می تابیاز دردا چند وقته بی تابیبا چشم بارونیواسه ما گریونیزیر لب داری چی میخونیاللهم عجل وفاتی...
اگه بره سرم رو نیزه هافدا سر تموم بچه هاپاشو برو عزیز برادرمکسی نره به سمت خیمه هااز غصه آب شدمخونه خراب شدمشرمنده زینب وروی رباب شدممادر اومده بالا سرمغرق خون شده پا تا سرممحشری شده برا سرم...
صد دانه یاقوت دسته به دسته بر روی دست و پایم نشستهصد داغ دیده دسته به دسته کنج خرابه یک جا نشسته...
دیوونه منمعاشقی که دلخون منمآقا تویی و اون که پریشون منممجنونم و اون که پای تو می مونه منم...
هجوم نیزه ها رو دیدمصدای نالتو شنیدمبا بال بسته پر کشیدمبه طرف قتلگاه دویدمدوان دوان میامنفس زنان میاممیرم عقب ولی تا پای جون میامعمو دوان دوان بیا زنده بمون بیاعمو منم مثل داداشم محال که ازت جدا شمدارم میام به پات فدا شم شهید آخر تو باشموای داره می بره نفسم خدا کنه دیر نرسم...
ببین دل زار زینب نگاه و اصرار زینبتو راهی از خیمه شدی و من از قفامرو کجا امیر و سالار زینبسایه ی رو سرم چه کنمبا آتیش جگرم چه کنمیه زن تنهام با حرم چه کنم...
یه قلب مبتلا تو این سینه اممریضم و دوا ابا الفضلسینه ی ما سینه زنان وقفهموقوفه ی اقام ابا الفضل...
حیدر حیدر اول و آخر حیدرحیدر حیدر ساقی کوثر حیدرحیدر حیدر ای مظلوم فاتح حیدر حیدر فاتح خیبر حیدر...
خدا مرگم بده چه لب های پر از خونیخدا مرگم بده چه موهای پریشونیخدا مرگم بده چه اوضاعی چه مهمونینه فرشی و نه چراغونی و نه سر دارم و نه سامونیبه ما سر زدی سر زده اومدیکو بدنت مگه پر زده اومدی...
تو رفتی و بی تو زندگی برام عذاب شدتو رفتی و زینب بی تو ذره ذره آب شدمیای دنبالمتو رفتی و دنیا رو ی سر من خراب شدوای بد حالم وای بد حالم شکسته بالم وای بد حالم شکسته بالم میدونم امشب میای دنبالم میای دنبالم...
وقت جدایی رسیدباد مخالف وزیداز شرر داغ توپشت برادر خمید...
به سمت گودال از خیمه دویدم منشمر جلوتر بود دیر رسیدم من...
کنار علقمه شلوغه، حسین تنها بین لشکررو دامنش گرفته ارباب، سر شکسته ی برادرامیر لشکرم بلند شو، بی تو کجا برم بلند شوپاشو ببین که بی حیا ها، دارن میرن حرم بلند شوسر مگه با تبر شکسته، چیشد که اینقدر شکستهدست تو از بدن جدا شد، قد من از کمر شکسته...
شب اول محرم سینه زنت آرزوشهبا دستای یه پیرغلامت پیرهن سیاه بپوشهتو کوچه ها با پرچمت امید به زندگی میاددوباره بوی نذری از روضه های خونگی میادسلام بر پرچم و علمسلام بر شعر محتشمسلام بر محرم...
