یکشنبه , ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
زندگی همین استهمین چیزهای کوچک سادهمثلا تو بخندیو من قربان صدقه ی لحن صدایت بروم...
می شود بیاییمی خواهمبسوزانم همه ی خاطراتِ تلخِ گذشته راباید این بهارجورِ دیگریدوست بدارم تو را......
و تو خلاصه ای هستیاز تمام آنچهبرای یک عمرآرام زیستننیاز است ......
دختری باید باشدتا زندگیبه احساسی ترینشکل ممکنتحقق یک رویا شود...
کمی بخندبگذار همه بفهمندخورشیدفقط جسم کوچکیستکه در مقابلِ تودارد درس پس می دهدبخند،که لبخند تو گرم ترینحسِ دنیاست...
از تمام تعلقات جهاناز عطر گل های اول "صبح"از بوی نم باران بهاریاز آب بازی در عصرِ گرم مرداداز ردپاهای برفی زمستاناز قهوه های تلخ پاییزمن از میان اینهمه"تو رادوست تر" دارم....!...
آرامش جانی،این بهترینتعبیر از تمامی توست......
من تمامم پُر از این حالت بی حوصلگی ست...
