یک پایان تلخ بهتراز تلخی بی پایان است
شیرینی‌ات به کام رقیب است و تلخی‌اش عمری مرا به خلسه‌ی بیداد می‌بَرَد...
من نباشم چه کسی جای مرا میگیرد؟ گاهی از تلخی این فکر، به هم میریزم...
تلخی اخلاق را اندام موزون حل نکرد استکانم شد کمر باریک و چایم تلخ ماند
من نباشم چه کسی جای مرا می گیرد؟ گاهی از تلخی این فکر به هم می ریزم...
تلخی بی کسی ام قهوه ی مر غوبم کرد
مادامی که تلخی زندگی دیگران را شیرین می کنی، بدان که زندگی می کنی …
آرزو دارم بفهمی درد را تلخی برخورد های سرد را
تلخی عمر به شیرینی عشق آکنده است چه سرانجام خوشی گردش دنیا دارد
