متن بیداد

می شود گفت، با صفای جان/
هر کجا، از سرور، بنیادی ست؟/
می شود با هوای دل، حس کرد،
سینه سرشارِ آبِ آزادی ست؟/

کاش می شد؛ نمی شود؛ امّا،/ وقتی احساسِ جانِ شورش زا/
مملو است از، سرایشِ غم ها؛/ بی قرار از، جفای بیدادی ست/

شاعر: زهرا حکیمی...

نکن بیداد بر قلبِ حزینم؛
که از بیدادِ تو، نقشِ زمینم؛
رسد تا آسمانها، شورشِ دل؛
اگر حسّی ز تو، هرگز نبینم!
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس

نکن بیداد بر قلبِ حزینم؛
که از بیدادِ تو، نقشِ زمینم!
رسد تا آسمانها شورشِ دل؛
اگر حسّی ز تو، هرگز نبینم!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس.

فراموش کردن، یگانه شکل بخشودن است، هم تنها راه انتقام گیری است و هم تنها راه کیفر دادن. اگر طرف مقابل ببیند که هنوز فکرش از سرت بیرون نرفته، یک جور تو را بردهٔ زر خرید خودش می داند، ولی اگر فراموشش کنی، دیگر این طور نخواهد بود.

به نظرم...

ساده از چشمانم عبور نکن
دیده ای چگونه نگاهت می کنم؟
تمام حرف دلم در چشمانم موج می زند
چشمانم بیداد می کند
که تو را می خواهم ...

شیرینی‌ات به کام رقیب است و تلخی‌اش
عمری مرا به خلسه‌ی بیداد می‌بَرَد...

آدم ها را تنها نذاریم افسردگی بیداد میکنه