سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
او ز ما فارغ و ما طالب او در همه حال...
چقدر غمگینی تودرست مثل زنی که درد، آبستن استو اشکفارغ می شود...
مرا دو چشم به راه و دو گوش بر پیغامتو فارغی و به اَفسوس میرود ایام ......
فارغ ز بهشت و دوزَخ ای دل خوش باشبا درد و غَمش که یار دیرینهٔ ماست ......
