متن آرزو عبدالخالق

در دفتر زندگانی ام
به رنگ آب خواهم نوشت، تو را
تا که چشم کثیف زمانه
جرأت نگاه کردن به تو را
به خود ندهد.

شعر: آرزو عبدالخالق
ترجمه: زانا کوردستانی

مژده ی بهار را می دهد،
سهمی از تازگی و زایش داد
به دامان طبیعت،
گل نرگس!

شعر: آرزو عبدالخالق
ترجمه: زانا کوردستانی

پاییز در چشمانم نشست،
چه زیبا کرده این جا را،
قاصدک!



شعر: آرزو عبدالخالق
ترجمه: زانا کوردستانی

همیشه سبز می ماند،
او که قهقه ی لبخندش به زندگی
بلند است،
صنوبر!


شعر: آرزو عبدالخالق
ترجمه: زانا کوردستانی

مهربانی از چشم هایش می چکد،
یاور روزهای سخت من.
مادرم!



شعر: آرزو عبدالخالق
ترجمه: زانا کوردستانی

باران رحمت الهی ست،
بر جان و دلم باریده.
عشق!



شعر: آرزو عبدالخالق
ترجمه: زانا کوردستانی

از حال و هوای جوانی خارج نمی شود،
دلش پر از مروارید است.
دریا!



شعر: آرزو عبدالخالق
ترجمه: زانا کوردستانی

پیراهنی سیاه پوشیده،
می خواهد النگویی سیمین نیز به دست بپوشد.
شب!



شعر: آرزو عبدالخالق
ترجمه: زانا کوردستانی