متن ارس آرامی

دست هایت را به چشم خیس و نمناکم نزن

نور دارد، برق دارد، اتصالی می کند

ارس آرامی

نماز عشق می خوانم قنوت یارب اش باتو
دعای وصل بر لب ها و آمین گفتنش باتو

عجب عطر خوشی امید پیوند دو دل دارد
هوا از عشق لبریز است تنفس کردنش باتو

ز پا تا سر فرو رفته در آب جذب دریایت
من آن مستغرقم در تو زهی جزر...

ای حضرت معشوقه جانان تو کجایی؟

در شعرِ شبم قافیه بدجور خراب است!

ارس آرامی

حرف ها در دلِ من هست و زبانم خاموش
این سکوت است که باعث شده یک راز شوی

علتِ هر تپشِ قلبِ منی اما حیف
قسمت این است که از دور وَراَنداز شوی

ارس آرامی

با شراب کنج لب هایت سحر کردم، ولی

تا چهل روز دگر صوم و صلاتم نیست شد.

ارس آرامی

انقدر ناز نکن خنده نکن عشوه نکن بوسه بده

ورنه یکباره تورا با همه سفره بغل خواهم کرد

ارس آرامی

بوسدمش و به دفترِ بوسه ها نوشتم:

نبودید که امروز (جانم به لب رسید)

ارس آرامی

ترا ندیده ام ولی ندیده دوست دارمت
به دست گرم عاشقی دوباره می سپارمت

غزل تویی غزال من، ستارهٔ شمال من
همیشه تا همیشه ها به دیده می گذارمت

بهار در بهار من، امید ماندگار من
به دفتر سپید دل همیشه می نگارمت

بیا به چشم باغ من، به باور...

اقرا بسم عاشقی کز عشق تو فرهاد شد
آن اسیری که به دام بوسه ات آزاد شد

آنکه در سودای لبهای تو ایمانش برفت
آیه ها، با شعرهایش مملو از ایراد شد

(لا لبی الا لبت لا بوس الا بوسه ات)
اینچنین آیات حق در معرض اضداد شد

غنچهٔ لب...

صبح و خورشید بهانه اند

تو تنها دلیل چشم های بیدار منی..!

ارس آرامی

من مفاتیح الجنان را زیر و رویش کرده ام

نیست یک حِرز و دعا اندر دوامِ وصلِ تو

ارس آرامی

مرا به مشاعره آغوشت
دعوت کن من یک خط بوسه از لب هایت
می نویسم
تو یک کتاب آغوش از آغوشم بنویس

ارس آرامی

هر زمانی کز فراق ات رنجِ دوران می کِشم

می نشینم چند ساعت خوب قلیان می کشم

ارس آرامی

من حسادت می کنم بر لوله قلیان تو

طعنه بر من می زند یارت به من لب می دهد

ارس آرامی

آتش از وسط معرکه ما چو گذشت

شعله از بوسه ما نام گرفت خاطره شد

ارس آرامی

(ای که از کوچهٔ معشوقهٔ ما می گذری)

تو مگر کوچه برای گذرت کم داری؟!

ارس آرامی

بوسه ای گم کرده ام در پشت بام خانه تان

اشتباهى گر خورد بر صورتت عیبى ندارد،،

ارس آرامی

دیوانه لبت یخ زده گرمش بکنم؟
بر نقش لبم گرفته نرمش بکنم؟

یا اینکه اگر تو مایلی از پی تِست
یک بوسه از آن مزه و طعمش بکنم،

ارس آرامی

بوسه می خواهی بفرما این لب من این شما

این همان یک جمله ای بوده که او هرگز نگفت .

ارس آرامی

بوسه از آن لب شیرین مکن اسراف گلم

صاف کردی دهنم را، دهنت صاف گلم،

ارس آرامی

شده دلتنگ کسی باشی و از شدت غم

وحشی و هار شوی پاچه بگیری همه را !
ارس آرامی

چشم شاعر کش تو دیدم و با خود گفتم

قدمش خیر، خدا عاقبتش خیر کند

ارس آرامی

چشم شاعر کش تو دیدم و با خود گفتم

قدمش خیر، خدا عاقبتش خیر کند!!

ارس آرامی

بوسه ای کشته شد روی لبانم در جوانی

قاضی قصاص کن لبانش را تا می توانی

ارس آرامی