ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا
بعد از تو هیچ عشقی آتش به خرمنش نیست
مرگ صد بار بِه از بی تو بودن باشد
به جان تو قسم غیر دیدار رخت ملتمسی نیست مرا
صد نامه نوشتیم و جوابی ننوشتی این هم که جوابی ننویسند جوابیست
سیری ز دیدن تو ندارد نگاه من
تو را من دوست می دارم خلاف هر که در عالم به جز رویت نمی خواهم که روی هیچ کس بینم
جا نمازم را به سمتت بی وضو وا کرده ام من خدای گمشده را ، تازه پیدا کرده ام
لب های تو لب نیست، عذابیست الهی باید که عذابی بچشم، گاه به گاهی
کاری که نگاه تو شبی با دل ما کرد با خلق نکرده است نه چنگیز نه تاتار
شراب چشم های تو مرا خواهد گرفت از من اگر پیمانه ای از آن به چشمانم بنوشانی
تو آن بُتی که پرستیدنت خطایی نیست و گر خطاست مرا از این خطا ابایی نیست
عشق یعنی دل من پر بزند در بغلت
عاشق روی توام غیر تو هرگز هوسی نیست مرا
من زنده به چشمان مسیحای تو هستم
وعده های سر خرمن همه ارزانی شیخ با تو هر لحظه دلم میل جهنم دارد
من برای زندگی تو را بهانه می کنم
کس نگذشت در دلم تا تو به خاطر منی
خواب نمیبرد مرا کرده دلم بهانه ات هر طرفی نظر کنم مانده به جا نشانه ات
هر روز منم بی تو و من بی تو و لاغیر .... تکرار و تکرار و تکرار و تکرار ...
گر یکی هست، سزاوار پرستش به خدا تو سزاوارترینی تو سزاوارترین
حرف امشب و دیشب نیست من مدت هاست تو را از خدا آرزو می کنم
امشب این کافه مست تر از من است روی تمام صندلی ها تو نشسته ای
گر بگویم با خیالت تا کجا ها رفته ام مردمان این زمانه سنگسارم می کنند