متن اشعار رضا حدادیان

سخت است پس از این متغیر نشوم
تنها مجنونِ عصرِ حاضر نشوم

رخساره ی تو ناب ترین مضمون است
با دیدنِ تو چگونه شاعر نشوم؟!

انگار که بخت با دلم یار نبود
چشمت‌پشتِ پنجره بیدار نبود

گفتم صدبار با رقیبم مَنِشین
گوشِ تو به حرفِ من بدهکار نبود.

بر شاخه ی صبح،آشیان ساخته اند
از چشمِ شکوفه ها دهان ساخته اند

هربار تورا دید دلِ من پَرزد
انگار تورا از آسمان ساخته اند.

...من قامتم شبیه الف بود،کوهِ درد
مانند دال،پشت مرا کرده است خم...

بر شاخه ی صبح،آشیان ساخته اند
از چشمِ شکوفه ها دهان ساخته اند

هربار تورا دید دلِ من پَرزد
انگار تورا از آسمان ساخته اند.