عشق آنجایی خوب است که آدم را پیر کند اما خودش جوانِ جوان بماند ! آنجایی خوب است که لبخند هایت را پررنگ تر کند ، واقعی تر... و تلخی اشک فراق را و انتظار را به شیرینی وصال محبوب پیوند دهد آنجایی که ، دست هایت تا انتهای عمر...
از چکه چکه ی اشکِ فراق قندیل بسته است غار سردِ دلتنگی ام
